Gminna Biblioteka Publiczna

Brutalny napad na posterunek w Heartsdale, są ranni i zabici - oto początek lawiny koszmarnych zdarzeń. Sara Linton odkrywa, że celem jest... jej były mąż, komendant policji Jeffrey Tolliver. Wszystko ma bowiem związek z ich romantyczną podróżą sprzed kilku lat do rodzinnego miasteczka Tollivera...

Trzymający w napięciu od pierwszej do ostatniej strony thriller Karin Slaughter to opowieść o ludzkich słabościach, ponurych zbrodniach i mrocznych sekretach.

Atlanta, stan Georgia. Will Trent, błyskotliwy agent wydziału śledczego, zostaje z niewyjaśnionych powodów odsunięty od głośnej sprawy zaginięcia studentki Georgia Tech. Do śledztwa nie chce go dopuścić Amanda Wagner, szefowa wydziału. Trzydzieści lat temu miała miejsce seria morderstw popełnionych przez szaleńca opętanego misją zbawiania upadłych kobiet. Tamtą sprawę prowadziła Amanda Wagner, wówczas początkująca policjantka.

Czy zaginięcie studentki ma jakiś związek z tamtymi zbrodniami? Co ukrywa przed Willem Amanda? Czego szuka w opuszczonym dzisiaj sierocińcu, w którym detektyw spędził dzieciństwo?

Sara Linton i jej były mąż Jeffrey zajmują się popełnionym w tajemniczych okolicznościach samobójstwem studenta. Niedługo później poważnie zraniona zostaje ciężarna siostra Sary Tess i giną kolejne osoby. Nie wiadomo już, czy są to samobójstwa, czy starannie przemyślane i skrupulatnie upozorowane morderstwa, za którymi stoi ta sama osoba. Co o całej sprawie wie była podwładna Jeffreya Lena, główna podejrzana? Czy mogłaby pomóc w odkryciu prawdziwego mordercy? Karin Slaughter piętrzy przed czytelnikami pytania, buduje napięcie scena po scenie, nie szczędząc makabrycznych opisów. Powieść wciąga w intrygę i zaskakuje nieprzewidzianymi rozwiązaniami, wywołując niezwykle silne emocje. ?O, mój Boże! Co się stało? Tessa nie odpowiadała. Leżała bezwładnie i nie stawiała oporu, kiedy Sara przyciskała oddartą skórę z włosami z powrotem na miejsce i kiedy na siłę rozsuwała powieki, żeby dojrzeć źrenice. Próbowała znaleźć puls na tętnicy szyjnej, ale ręce tak jej się trzęsły, że jedynie rozsmarowała palcami krew po szyi Tessy, tworząc jakiś makabryczny wzór. Przycisnęła więc ucho do piersi, a mokry materiał natychmiast przylepił się jej do policzka, kiedy próbowała odnaleźć jakiś znak życia. Nasłuchując, spojrzała w dół, na dziecko. Krew zmieszana z płynem owodniowym sączyła się z dolnych nacięć jak z nieszczelnego kranu. Kawałek jelita wydostał się na zewnątrz przez szerokie rozdarcie w fioletowym bezrękawniku. Sara na ten widok zamknęła oczy i wstrzymała oddech, dopóki nie usłyszała słabych uderzeń serca i nie poczuła niemal niedostrzegalnego unoszenia się i opadania klatki piersiowej siostry.?